Onze tuin komt tot leven

Eerste tuinervaringen in Spanje

Onze tuin is groot. Aan ons. We hadden stadstuinen, maar nog nooit zo’n groot gebied om in te vullen. Een luxeprobleem natuurlijk met veel uitdagingen. Maar daarom zijn we hier gekomen om problemen op te lossen zodra ze zich voordoen en ze niet eens als problemen te zien, maar als uitdagingen. Het houdt je geest van andere problemen, dat is zeker! 
Het uitzicht op dit grote gebied werd geblokkeerd door een oude heg die er lelijk uitzag. Eerst dachten we erover om het te bedekken met hout of iets moois om naar te kijken, maar toen besloten we het eruit te scheuren. Een hele klus onder de Spaanse zon, maar het was het meer dan waard!

Dus Ralph werd boos op de heg, scheurde en zag het uit en daar was de open ruimte die een wijdse blik naar onze tuin gaf! We kregen meteen gelijk en de wind die rond ons perceel stroomt, kon ook naar het zwembad komen. Verfrissend en luchtig! 
Nu konden we onze moestuin zien en begonnen karton neer te leggen om het onkruid en gras te doden in afwachting van de compost waar we op zaten te wachten.

Terug naar Eden tuinieren – Paul Gautschi

Tijdens mijn onderzoek voor onze moestuin kwam ik veel permacultuurtuinders tegen en wist dat dit de manier was waarop we het gingen doen. Het gebruik van mulch (kan hooi, houtsnippers of je eigen mulch van bladeren enz. zijn) is naar mijn mening de enige manier waarop gewassen de hitte van de Spaanse zon zullen overleven. We hebben onbeperkt toegang tot water, vanuit onze bron, de waterval en de rivier, maar het verrijken van de bodem met voedingsstoffen en het bouwen van luchtige en voedzame bodemlagen is ons doel. Allereerst zul je in staat zijn om gezonde en sterkere gewassen te oogsten, maar het zou je leven ook veel gemakkelijker moeten maken. Op deze manier zijn de gewassen veel beter bestand tegen ongedierte en hebben we veel slakken gevonden toen we begonnen met het schoonmaken van het gebied.

Dit had ik al geleerd van ‘ De gekke tuinman’, Paul Salatin van zijn Polyface Farm. De manier waarop hij laat zien dat het bewegen van dieren achter elkaar enorm helpt om je bodem te verrijken is geniaal. En toen zag ik de film van Back to Eden met Paul Gautschi! Wat een verhaal om te horen en de logica van zijn ervaring raakte me. Paul vertelt het zoals het is.
Zijn familie kocht een boerderij met een waterput. Maar al snel ontdekte hij dat de put nooit genoeg water zou geven om de gewassen in zijn tuin water te geven. Paul groeide op op een boerderij en wist niet beter dan dat was hard werken en je moest alles water geven, de hele dag onkruid wieden en de grond ploegen. Gefrustreerd stampte hij het bos in aan de rand van zijn land en vroeg God waarom hij hem op deze manier strafte. Het enige wat hij wilde was zijn gezin voeden en er hard voor werken. Hij had niet verwacht dat God hem liet zien dat hij de verkeerde kant op ging. Paul ontdekte dat de bodem van de houtgrond vochtig was. Niet alleen dat, maar de lagen en lagen dode naalden van bomen gaven de bodem lucht, vochtigheid en vooral leven. Nooit had een mens deze gronden bewerkt, maar de bomen werden groot en sterk en hoefden nooit te worden bewaterd. Was er ook geen wieden nodig,
Rond de bomen groeiden kleinere planten omdat ze werden beschermd door de bomen. Het was zijn Eureka-moment en ik raad je ten zeerste aan om de film te kijken om inspiratie en antwoorden op te doen.

L2Overleven

In de commentaren van Paul’s Back to Eden-film zei iemand dat ze zoveel hadden geleerd van de rondleidingen die Paul op zondag op zijn boerderij gaf en dat L2Survive er verschillende opnames van had gemaakt. Dus ik bekijk ze allemaal, je kunt ze hier vinden. Inderdaad, ik heb veel geleerd. 
Dus hier zijn we. We hebben een lokale tuinman gevonden die ons van tonnen compost kan voorzien en we verzamelden boomstammen op ons land, snoeiden de olijfbomen en hebben een grote stapel hout klaar voor de hakselaar. Maar we wonen in Spanje en alles gaat langzamer. We moesten 2 maanden wachten op de compost en de houthakker. Dat gaf me de tijd om zaden te planten en ze te laten groeien, klaar om te planten.

De dag dat de compost arriveerde, was denk ik de eerste echt warme dag. We hebben nog nooit zo gezweet buiten een sauna. Ik hou ervan dat de hitte droog is. Toen ik in Borneo woonde, kon je niet bewegen zonder zweetstromen, hier koelt het zweet je echt af. En daarna een duik in onze magnesiumpool is een mooie beloning :). 
Hoe dan ook, de compost is aangekomen en we hebben 4 vrachtwagenladingen compost in de kruiwagen geschept en het land op gereden. Kostte ons 2 dagen.

Gisteren kwam de houthakker en tijdens 2 hete uren rond het middaguur hebben we een kleine hoop gemaakt van een hele grote hoop boomstammen. Maar het is nu genoeg voor ons.

We hebben elk onze eigen taken

We hebben afgesproken dat Ralph de dieren verzorgt en ik de tuin. Natuurlijk werken we samen aan de grote klussen, maar de beplanting en beslissingen voor de tuin zijn allemaal van mij. Mislukkingen natuurlijk ook. Aangezien we Donnie hebben, de Golden Retriever-pup, moeten we ook beslissen over puppywacht. Ja, je kunt nooit teveel werk aan je hand hebben, een puppy is zeker een goede manier om de druk op te voeren! 
De keuken is mijn domein en Ralph doet de bbq. We hebben niet veel woorden nodig, maar werken in harmonie met elkaar en de tijden van de dag. ‘s Ochtends krijg ik het meeste gedaan als het nog koeler is en ‘s avonds ook. Tussendoor deel ik onze verhalen met jullie en promoot ik mijn boek.
Ralph bouwde het magnesium zwembadsysteem helemaal alleen, in mijn volgende post zal ik je er alles over vertellen, we hebben een geweldig kippenhok gebouwd (hier komt ook nog een blog over) en ik denk graag dat we hier allemaal zoveel leren door gewoon taak na taak op zich nemen. Het ritme is erg rustgevend en aan het eind van de dag lijken we meer taken aan de lijst toe te voegen in plaats van wat af te vinken. Helpt je echter slapen.

Bedankt voor uw bezoek! 
Fijne week, Ralph & Charlotte